lunes, 12 de marzo de 2007

Primera excursión!!



Eyyyyyy!!!

Ya estamos de vuelta!! Perdonad que tardemos tanto en actualizar la información, pero entre que aún no tenemos internet en casa, y que no hemos parado un minuto desde que llegamos apenas si podemos sentarnos a escribir…

Bueno, en primer lugar, daros a todos las gracias por escribirnos tantos comentarios (y por tanto por acordaros de nosotros!) Os aseguramos que estamos encantados de leer cada una de las cositas que nos ponéis, que cada comentario nos recuerda (aún más) a cada uno de vosotros, y que, si, OS ECHAMOS MUUUUUCHO DE MENOS!!

En fin, dejando esto a un lado, hoy hemos venido a daros un poquitín de envidia a todos los que estáis sufriendo los rigores del invierno europeo. Al parecer la semana pasada hizo mucho viento no?? Así os estáis volviendo de locos en España, venga a manifestaros por los rincones…!! En fin, pues nosotros, fuera de todo eso, hemos ido a pasar el finde a la Serena, tal y como nos recomendó nuestro querido Andrés!! Es una ciudad que queda a unos 500 km al norte de Santiago, en plena transición hacia el desierto de Atacama. Así que nada, nos hemos alquilado un micromachín que se llamaba Suzuki Alto (alto era, pero chico ni os imagináis!) que nos ha permitido hacer un recorrido por todo el litoral pacífico, sin pasar de 90 km/h eso si!

Aquí os ponemos algunas fotos del recorrido pa que lo veáis. Esta primera es saliendo del valle central, no me digáis que no se parece a la hoya de Baza con sus melocotoncitos y to!!



A continuación va desapareciendo la vegetación y el paisaje se va tornando como una especie de desierto de Tabernas, pero mucho más masivo.


Aquí podéis ver a la Bárbara hablando con Miki en medio de un pedregal:




Y por fin llegamos a la playita!! Esto es en un pueblito que se llama Tongoy, un sitio muy pequeñito y aislado, lleno de barcas de pescadores, y de pescadores (lógicamente), así como de restauradores coñazo a la caza del guiri suelto. Por cierto, el hotelito era una maravilla, con una terraza colgando sobre el puerto y una dueña medio alemana amabilísima.



Para los amantes del marisco (Germán, etc) os diremos que esto es el paraíso: hemos comido muchos camarones (gambas) y hemos tenido el placer de probar los locos (una suerte de lapas gigantes), las machas (almejotas así a lo grande) y no hemos probado más cosas porque no sabíamos lo que era na!! Por cierto, en la primera cena también tuvimos el honor de probar los encantos del Pisco Sour (o pisco-power quizá sería más correcto) que es el coctel nacional por excelencia. Se trata de una mezcla de pisco (lo que allí conocemos como orujo, de 46º) con clara de huevo, azúcar, limón y hielo picaito, y que viene a darte un testarazo de los que no te acuerdas a la mañana siguiente. Con uno basta, os lo aseguramos!!

La verdad es que se nos ha hecho un poco corto, han sido solo dos días, y tras un pinchazo del micromachín decidimos volvernos a casa, pero ha sido muy interesante como introducción al país de los mil climas, más allá de la gran urbe de Santiago!

Bueno queridos todos, esto es todo por el momento, os dejamos ya y os mandamos miles de millones de besos y abrazos a todos. Prometemos estar de vuelta muy pronto, contando más cositas de Santiago, con fotos de la casa ya amueblada y muuuuuncho más!!

Hasta muy pronto,


B&R

18 comentarios:

Anónimo dijo...

soy Rafa...el otro dia estuvimos viendo el Madrid-Bayern a traves de Chilevision solo que se veia mu mal...igual vosotros lo visteis tambien en Chilevision pero ben jhonson claro.//er piú,un abraaaaazako mu grande,os fuisteis con algo pendiente...algo se ha quedado pendiente,en poder sus escribo...misterio...// illo, que soy er Javi.... que yo creía que os ibáis pa Chile, y ahora veo que estáis en Almería.... bueno, que la semana que viene me paso por ahí a tomar unas cervecillas que está cerca... un abrazako grande// TT: Aqui estemos escuchando al Kiko, a los Eskorzo y... a los petardos estos. Que se nus acordamos mucho de vosotros y nos gusta ver que os lo estais montando como siempre, de lujo. A tope con la cope y...
Que bonito es ser joven!!
Un abrazako enorme a los dos, Txapeldunes!

Unknown dijo...

buenas:
si no estoy muy equivocado, ha sido vuestro primer baño en el Pacífico, no? que guay, ¿cómo estaba el agua? ¿y los tiburones?
por cierto, en cuanto al marisco, siempre estamos a tiempo de comprar unas latas de almejas machas y unos mejillones en escabeche y listo. de todas formas, el ácido úrico ya lo llevo incorporado por lo que de momento me dáis sólo la envidia justa y necesaria.
seguid pasándolo bien

ciao

Anónimo dijo...

ohhhhhh... yo, para seguir fiel a mi tónica... me echo a llorar!!! jajaja... me alegro mucho de vuestra feliz excursioncilla!! peli!! esas fotos!! a ver si le damos el toque personal de super héroe, jejejee... mil besos, os quiero mucho, y por cierto, hace un sol estupendo y maravilloso, perfecto pa tumbarse en la hamaca de la terraza...

Anónimo dijo...

ah, y la sierra sigue nevada, con lo cual hay una vista preciosa, al amanecer (soy una currante) toda la montaña brilla con un lujo impresionante, como si llevara puesta una capa de oro, como buena reina q es!!! ay ay..me voy, q mis niños están ya esperándome pal taller (a estas horas.. son las 2130!!)

Anónimo dijo...

Hola, nos dais mucha envidia con lo de la excursioncilla, que bonito todo lo que estáis viendo. Hacéis bien en aprovechar el tiempo y viajar todo lo que podais.Raúl, nos imaginamos que ya habrás empezado las clases, ya nos contareis. Un beso a los dos y pasadlo bien.

Anónimo dijo...

Uep!
Com va? Bé, és una pregunta un poc retòrica... veig que molt bé!
Titi, a mem si t'animes un poc i fas alguna naració tu, el pobre raulet s'ho està currant i tu na de na! Aiaiaiaiai!
Quantes hores de deferència hi ha entre nosaltres?
Bé guapeta! A seguir somrient i disfrutant!

Anónimo dijo...

Que pasa chilenos locos!!
visitantes de aquel lejano y alargado país...!!
Ya ves con la excusioncita no?? 500 Kmtrzos!, para un mallorquin es muy heavy. Ah´ahí conquistando el nuevo mundo.
Gracias por la receta del Piscopower!!
Un abreicho parejita!!

Anónimo dijo...

ooohhh barb¡¡¡
que guay ses fotos..jo vull que tornis tio..jeje..q va..disfruta molt¡¡
saps que?? li e fet un regalo ideal a nen miki..com que no sabia que fer-li, li e regalat una cadira de senyor, d'aquestes de despatx saps??...jajaja....que millor??? esta tot es dia segut...i aixi per lo emnos no li fara mal s'esquena...jajaja¡¡ avui me a convidat a dinar i mhos hem fet dos lambruscos que hem pujat a collblanc fatal..jeje¡¡¡
bueno titi...amem si xerram modo telfonicoo¡¡¡
un besito gran a nes dooos¡

Anónimo dijo...

Ei Barbis!!!

veig que ho duis molt guay!!joder pensar que jo per aquesta época esteia preperant es meu viatje a USA i Méjico!!Me entre una enveja sana....Que bona es piset, o condomino aquest, te solete i tal, segur que te podrás inspirar per s tesina!

Weno per aqui tot molt be,jeje!...de que vive el hombre?salud,dinero y amor,pues de moment no nos queixerem!

weno wapa un beso molt fort!Es blog aquest es un punt!

Raulillo un abrazo, disfrutad mucho del momento que os dareis cuenta de lo que teneis cuando ya no esteis ahí.

Cagontoloquestudiao dijo...

eureka! lo conseguí! He logrado:
a) Averiguar ande hay que pinchar pa poner el comentario
b) registrarme
c) poner mi comentario ( bueno esto último no lo sé todavía pero lo supongo, vamos creo yo....digo yo q saldrá esto no? cuanta incertidumbre!
En primer lugar comentaros que teneis mucha maldad poniendo foticas de lo guay que estais, jo nuestro pisito, pueblito de pescadores...de que vais? no os dais cuenta de que aqui la peña curra? hace frío por la mañana y calor al medio día -te hielas y te asas, nunca vas bien vestío amos-, hay plazos que cumplir, juicios, la taquicardia cotidiana... coño un poco de solidaridad juer!
Bueno y si, vale, que me alegro de que esteis de pm......jo.
Por aqui todo bien, Antena 3 ha hecho una campaña desas pa que la gente vote a la alhambra como 7new wonders desos, manda webs, claro que no saldrá, of course. El otro día vino el príncipe-despaña- a la base aérea a ver no se qué de los elicópteros, se ve que todo bien por su sonrisa.Ah! en alhendín están cayendo como moscas, concejal de urbanismo imputao, alcalde dimitío, marbella II vamos una pasada. umm....que más? Bueno no sé, os seguiré poniendo al día con las noticias más relevantes a mi parecer.
Por mi parte todo ok, sigo luchando contra el mundo lo que explica mi agotamiento, pero feliz.
Os mando muchos besos sinceros y grandes y un abrazo albayzinero.
Julia.

Cristi dijo...

Joder, se me ha borrado todo el comentario, yo no acabo de enterarme de la dinámica esta, eh?
En fin, no os voy a soltar otra vez la parrafada. Nada, que las fotos son muy chulas, y el desierto es de lo más auténtico, pero se parece mucho a esto...
Por aquí lo más interesante que está ocurriendo son las múltiples manifestaciones convocadas a diestro y siniestro(el sábado pasado coincidía la de protesta contra la violencia urbanística con la del maltrato a los animales...) y los primeros síntomas de astenia primaveral, que ya está cobrándose las primeras víctimas, yo entre ellas...
Oye, Barbi, ¿me puedes volver a mandar tu dirección de e.mail? Creo que la he perdido...

Un besito y un abrazo fuerte para los dos
¡Echaros cremita protectora, sobre todo tú, peli, que se te ve muy rojillo!!!!

El autogiro dijo...

Ayer, Patricia y yo, en un sitio que se llama Verdi, detrás de la iglesia de San Matías (una coctelería decorada en plan capillita beata de diseño, como les gusta tanto aquí), nos tomamos... UN PISCO SOUR!! Me dio la morriña al verlo, y nos lo trincamos. Nunca más: estaba bueno, pero aquella copita de la señorita Pepis debía de contener unos 2 cc, al precio de 5 eurelios. En ese plan hay que ser millonetas para pillar un trancazo. Así que aprovechad ahora que podéis, weones.

Anónimo dijo...

Vaya excursión fantástica, esto habrá sido un "findedeluxe" y muy bien relatada por cierto Raúl, fijaros es que os sale todo perfecto incluido hotelito con balcón y vistas al mar. Ya sabía yo que aterrizaríais con muy buen pie en Chile !!! Pero "ojo avizor" en los desiertos, no sea cosa que se os aparezca una serpiente, que por allí andan sueltas porque hay poco tránsito. Las fotos son preciosas, imagino que hareis un album para ver después, al regresar, toda la historia de este maravilloso destino. Un fuerte abrazo a los dos.

Anónimo dijo...

hola preciosos... qtal el sol? aki está con nosotros... el viento. q gran amigo, me he tirado toa la noche en vela con él, el pobre tenía problemas sentimentales y claro, me he kedao a consolarlo. nuestra casa es especialmente propicia a encontrarle, ya que se encunetra aislada en el cielo y una buena parada para él es nuestro ático, y lo mejor, mi habitación. ay... qué buenos momentos...

Anónimo dijo...

Illo ya seus vale, actualisa el blog este, que se nos esta quedando un poco visto ya!
Endetodas formas un abrazakio enormie pa los dos aventureros y a ver cuando hasemos otra conexión en directo, que la del otro dia estuvo mu bien! Er Tete.
Estamos tan agustiiiiitoooo.... pero nos faltais......compis, compis. Raflish.
misterioooo, misteriooo, uhhhhhhh. er piú!

Anónimo dijo...

Por fínnnnnnnn conectadaaaaaaaa!!!!!
11 días sin ordenador, y casi me muero. Estáis estupendos. Lo del viaje en noviembre con la niña, va muy en serio, porque de cada vez me apetece más. Disfrutad mucho!!!!
Barb, nos hablamos esta noche con la Webcam???

Anónimo dijo...

Eiiiiiiiiii!!!a la fi ho he conseguit estic al blog!!! res q quina enveja petardos sa veritat es que eper q vos o monteu axi de be , per cert mu mal perq tenc sa carta den Plus morta doi!!!res que un besazo i tenviat un mail!!!

Anónimo dijo...

Per cert Barb apoyo la mocion de na Mata trob q te podries estirarte escriure algo seguint sa tonica den Raul q es sadecuda i no siguis parca en palabras q mos coneixem!!